Zastaw – definicja

Potocznie zastaw to nic innego jak forma zabezpieczenia, polegająca na tym, że wierzyciel może dochodzić swych roszczeń bez względu na to, do kogo należy zastawiana rzecz. Natomiast idąc za definicją, zastaw to ściśle mówiąc ograniczone prawo rzeczowe. Ustanawia się go między zastawnikiem (wierzycielem) a zastawcą (właścicielem zastawianej rzeczy, czyli dłużnikiem).

W jakim celu ustanawia się zastaw? Krótko mówiąc w celu zabezpieczenia wierzytelności. Tak więc zastaw to prawo wierzyciela dające mu gwarancję, że jego roszczenie zostanie spłacone lub używając języka prawnego: zostanie zaspokojone. Istotną cechą zastawu jest to, że może być ustanowiony tylko na rzeczach ruchomych lub na niektórych prawach majątkowych zbywalnych (akcje i obligacje). W momencie, gdy wierzytelność zostanie spłacona, zastaw przestaje obowiązywać.

Zastaw ustanawia się w sytuacji, gdy istnieje obawa, że dłużnik nie będzie mógł spłacić wierzycielowi należnego zobowiązania. Wtedy to ma on prawo do sprzedaży zastawianej rzeczy. Sprzedaż odbywa się w trybie sądowej egzekucji. Należy podkreślić, że ustanawianie zastawu odbywa się na drodze prawa. Dwie strony (właściciel rzeczy i wierzyciel) podpisują między sobą stosowną umowę. Pamiętajmy, że sama umowa nie wystarcza do tego, aby powstał zastaw. Konieczne jest realne przekazanie wierzycielowi zastawianej rzeczy.

Warto na zakończenie nadmienić, że wierzyciel może ponosić koszty związane z utrzymaniem zastawianej rzeczy.

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *